Cozu­mel był pod­czas naszej podró­ży jed­nym z miejsc, któ­re musie­li­śmy odwie­dzić. Nad­rzęd­nym celem było doświad­cze­nie nur­ko­wa­nia na rafie kora­lo­wej. Do tej pory nur­ko­wa­li­śmy tyl­ko w zbior­ni­kach zamknię­tych, a to coś zupeł­nie innego.

Kie­dy dole­cie­li­śmy do Mek­sy­ku wie­dzie­li­śmy, że nie ma innej moż­li­wo­ści — musi­my dostać się do miejsc w któ­rych będzie­my mogli podzi­wiać pod­wod­ny świat. Do takich miejsc nale­ży wła­śnie Cozumel.
Do wyspy dosta­li­śmy się dro­gą mor­ską z Playa del Car­men, prze­mie­rza­jąc wcze­śniej auto­bu­sem dro­gę z Chit­zen Itza. Co cie­ka­we prom, któ­ry pły­nie na wyspę oka­zał się dla nas dość dro­gi, więc jak zwy­kle posta­no­wi­li­śmy tro­chę pone­go­cjo­wać. Osta­tecz­nie, zamiast 600 peso za dwie oso­by, któ­re nor­mal­nie nale­ży zapła­cić za prze­jazd dro­gą mor­ską w obie stro­ny, nam uda­ło się zejść do 340 peso dla całej czwór­ki. Zado­wo­le­ni ruszy­li­śmy na pod­bój wyspy. W hote­lu oka­za­ło się, że nie bar­dzo chcą dzie­ci, ale osta­tecz­nie nas przy­ję­li, po czym kolej­ne­go dnia kaza­no nam się wypro­wa­dzić, gdyż wła­ści­ciel nie życzy sobie obec­no­ści dzie­ci. Uda­ło nam się zna­leźć noc­leg w innym hoste­lu i przy oka­zji zapo­znać z dive­ma­ste­rem z któ­rym uda­ło mi się (Michał) nur­ko­wać na dwóch rafach — Palan­car Gar­dens oraz Para­di­se Reef. Nur­ko­wa­nie było świet­ne, warun­ki zewnętrz­ne jed­nak już nie do koń­ca. Do wyspy zbli­żał się bowiem sztorm i kie­dy wypły­nę­li­śmy na powierzch­nię był spo­ry wiatr, duże fale oraz moc­no wia­ło. Zanim nasz kapi­tan zdo­łał nas zoba­czyć minę­ła chwi­la, więc tro­chę zmar­z­li­śmy w morzu. Przed kolej­nym nur­ko­wa­niem odpo­czy­wa­li­śmy zaja­da­jąc się prze­pysz­ny­mi owo­ca­mi. Następ­ne nur­ko­wa­nie było już płyt­sze i tro­chę mniej spek­ta­ku­lar­ne, acz­kol­wiek fau­na mor­ska była napraw­dę niesamowita.

Po powro­cie do hoste­lu oka­za­ło się, że naj­praw­do­po­dob­niej tro­pi­kal­ny sztorm Fran­klin, któ­ry zbli­ża się do Cozu­me­la nie pozwo­li Domi­ni­ce nur­ko­wać następ­ne­go dnia. Tak też się oka­za­ło, zaczę­ło strasz­nie lać i wiać. Sie­dzi­my więc sobie spo­koj­nie i patrzy­my jak pada. Jutro chce­my opu­ścić wyspę, gdyż taka pogo­da będzie utrzy­my­wać się naj­praw­do­po­dob­niej przez naj­bliż­sze 3–4 dni. Nur­ko­wa­nie dla Domi­ni­ki zosta­wia­my więc na inny kraj, a przy oka­zji dzię­ku­je­my Exstre­am z Wro­cła­wia z świet­ne przy­go­to­wa­nie — dzię­ki Mirek!